E-Öğrenme – E-Learning
Rosenberg’e göre (2001) web, dünyanın kütüphanesidir; kullanımı kolay, kolay güncelleştirilebilir, uluslararası kullanım özelliğine sahiptir, bilgi ekonomisinin itici gücüdür. Elektronik öğrenme ya da e-öğrenme (e-learning), bilgi ve performansı geliştirecek geniş kapsamlı çözümler sunan internet teknolojilerinin kullanımını içermektedir. Israelite’ye göre (2000) genel anlamda üç temel kriter üzerinde kuruludur :
• E-öğrenme; öğretim ve bilgiyi anında ve çabuk güncelleştirilebilen, depolanabilen, istendiğinde depolanan bilginin erişilebildiği, dağıtım ve paylaşımına olanak veren birbirine bağlı bilgisayar ağları sistemidir.
• Standart internet teknolojisini kullanan bir bilgisayar üzerinden son kullanıcıya sunulur.
• Öğrenmenin en geniş kapsamlı bakış açısı (geleneksel öğretim paradigmalarının ötesinde öğrenme çözümleri) üzerine yoğunlaşır.
TBD Çalışma Grubu’nu Mart (2004) ayında düzenlenen bir sempozyum kitapçığına göre E-öğrenme; öğrenci ile öğretmenin birbirlerinden uzakta olmalarına rağmen internet üzerinden iletişim sağladıkları elektronik tabanlı bir öğrenme sürecidir. Öğrenci ile öğretmen fiziksel anlamda birbirlerinden uzakta olduğu bir eğitim biçimi olma özelliğiyle e-öğrenme; isteyene istediği yaşta, istediği yer ve zamanda, kendi öğrenme hızında öğrenme olanağı sağlamaktadır.
E-öğrenme’de;
• Öğretim sürecinin çoğunluğunda öğrenci ve öğreten ayrı yerlerde bulunur.
• Öğrenci ve öğretmeni biraraya getirerek ders içeriğini ileecek özel olarak hazırlanmış eğitim medyası kullanılır.
• Öğrenci ile öğretmen arasında çift yönlü iletişimi ve etkileşimi sağlamak amacıyla bilgi ve etkileşim teknolojilerinden yararlanılır.
• Öğrencinin değerlendirilebilmesi için etkin bir eğitim yönetimi sistemi oluşturulur.
• E-öğrenme, eğitimde bilgi teknolojileri kullanımının bir boyutudur.
E-öğrenme uygulamalarının tercih edilme nedenleri şöyle sıralanabilir :
• Bireylerin farklı eğitim ihtiyaçlarına sahip olmaları ve mevcut eğitim sisteminin bunu bu ihtiyacı karşılayamadığı durumlar için yeni seçenekler geliştirerek, bireysel, bağımsız öğrenme ile geniş kitlelere eğitimin sağlanması.
• Geleneksel eğitim uygulamalarında görünen eksiklikleri giderici yeni seçenekler yaratılması.
• Mevcut eğitimin dışında kalan bireylere eğitim olanağı yaratan yeni modeller yaratması.
• Tüm bireylerin eğitimden eşit yararlanabilmelerinin sağlanması.
Aynı kitapçıkta, bu gereksinimlerin eğitim alanında uzaktan öğretim, açık öğretim, bağımsız öğrenme, programlı öğrenme, ortamlara dayalı öğrenme, biriysel öğretim, kitlesel öğretim, sürekli öğretim, dönüşümlü eğitim, yaşam boyu öğrenme, açık üniversite vb kavram ve uygulamaların gelişmesini desteklediği belirtilmektedir (TBD Çalışma Grubu, 2004, s.9-11). E-öğrenmenin geleneksel eğitim ile karşılaştırıldığında şu yararları olduğu söylenebilir :
• Bilgi, eğitim merkezinden tüm dünyaya gönderilir.
• Posta masrafı kalmamış olur. Baskı, taşıma maliyetsizce internet üzerinden yapılır.
• Bilgi tek bir servisten güncellenip değiştirilir.
• Öğrenci ve öğretmen arasında metin, resim, iletişim gibi öğretim teknikleriyle etkileşim sağlanır.
• İnternet işbirliğine olanak sağlar.
• Öğrenciler dönütlerini kolayca yaparlar.
E-Öğrenme’nin Yararları
Aynı kitapçıkta (TBD Çalışma Grubu, 2004, s.12) E-öğrenme’nin yararları şu şekilde belirtilmektedir :
• E-öğrenme, düşük maliyetlidir.
• Ders hedefleri ihtiyaçlar doğrultusunda ayarlanabilir.
• Dersin içeriği daha güncel ve dinamiktir.
• 24/7 periotta öğrenme gerçekleşebilmektedir.
• İnternet sayfasında gezebilen herkes e-öğrenme dersini becerebilir.
• Uluslararası özelliğe sahiptir.
• Gruplar oluşturur.
• Ders geniş kitlelerin kullanımına açılabilir.
• Geniş kapsamlı kullanıcı desteği sağlamaktadır (Rosenberg, 2001, s.30-31).
• Birey kendi öğrenme kapasitesine göre konuyu istediği derinlikte öğrenebilir.
• Bireyin kendi hızında, iş performansını ve çalışmasını aksatmadan kısa zamanda eğitim almasını sağlar.
• Yer ve zaman sınırlaması yoktur.
• Birey bir ders işleyiş süresince ne kadar çalışmak istediğine dinlenme aralarına karar verebilir ayrıca kendine önceden öğrendiklerini gözden geçirme fırsatı yaratabilir.
• Edinilen bilgilerin hızlı biçimde uygulamaya geçirilmesine yardımcı olur.
• Teori, araştırma ve durum analizleri ile pratik hayat arasında ilişki kurulmasını sağlar.
• Sunduğu seçeneklerle bireye özgü öğrenme imkanı sağlayarak öğrenme kalitesini artırır.
• Etkileşimli ortamda eğitime katılanlar arasındaki bağlantıları artırarak, bilgi ve tecrübelerin paylaşılmasına olanak verir.
• Geleneksel sınıf ortamına göre daha az rahatsız edici bir ortam sunar.
• Eğitim materyalinin doğruluğu ve güncellenmesi işlem ve sürecini azaltır.
• Web üzerindeki zengin işitsel ve görsel tasarımların yardımıyla eğitimi çekici hale getirir, öğrenmeyi artırır.
E-Öğrenme’nin Sınırlılıkları
• Öğrenme ortamlarında önemli görülen yüz-yüze etkileşimin eksikliği.
• Öğrenme sürecinde karşılaşılan öğrenme güçlüklerinin anında çözülemeyebilmesi ve bu bundan dolayı oluşabilecek sıkıntılar.
• Anında yardım görememe dolayısıyla sorunun giderilememesinden kaynaklanan davranışların gelişimi.
• Kendi kendine çalışma ya da ders işleme becerisi olmayan bireyler için planlama zorluğu.
• Laboratuvar, atölye gibi guygulama ağırlıklı konuların işlenmesi ile ilgili sınırlılıklar.
Öğrenci sayısındaki fazlalık nedeniyle doğabilecek iletişim aksaklıkları ( TBD Çalışma Grubu, 2004, s.13).
